Leche kasing teaser 'yan eh! Nakaka-tease! Na-tease naman ako! Hihihihi.
The last time na napanood ko si Lorna sa ABS CBN, I got really hooked with Kaytagal Kang Hinintay. Doon nagsimula ang John Lloyd-Bea tandem.
The last time I completed an Echo-Tin teleserye, I was totally converted. Hindi ko pwedeng i-deny na iba ang hatak ng chemistry nila sa Pangako Sa 'Yo.
The last time na nakita kong umarte si Gabby, I was smitten. Ka-partner pa n'ya ang talented actress na si Claudine sa Iisa Pa Lamang.
Kaya ngayong gabi, habang pinapanood ko ang first 2 episodes ng Dahil May Isang Ikaw, para akong nasa spa - na-relax talaga ako. Bagama't hindi na bago ang kwento, napukaw pa rin n'ya ang atensyon ko.
Hmmm, mukhang meron akong bagong aabangan gabi-gabi ah! :)
Tuesday, August 25, 2009
Because There Is One You
Friday, August 21, 2009
Can U Stand The Q&A?
Miss Universe ek-ek mood...
Sa mga beauty pageants, ang mga karaniwang categories eh swimsuit competition, evening gown, national costume at meron ding talent competition. Pero, ang isa sa mga kinatatakutan at talagang pinaghahandaan ng mga beauty pageant contestants ay ang interview o question and answer portion. Ito kasi ang magtatakda kung ang gerlat eh hindi lang puro paggarutay ang inaatupag! Dito malalaman kung may "laman" ba ang isang muher! Isa sa mga sikat na final question ay 'nung ginanap ang Miss U sa Pilipinas noong 1994 - What is the essence of being a woman?
Madalas sa ganitong kritikal na moment, ang isang diyosang diyosang kandidata eh nagiging first runner up lang dahil kinabog s'ya sa pagiging smart ng isang hindi naman kagandahang dilag. Miriam Quiambao, ikaw ba 'yan? Ruffa Guttierez, mag-react kah! Hihihihi. Pero, in respect to Miriam at Ruffa, they did their best and they still made our country proud kahit hindi sila 'yung nakakuha ng corona.
Anyway, meron akong isa-suggest na final question if ever na maging judge ako. Basahin ang question at i-try na sagutin.
Halimbawang dumating ka isang araw sa bahay n'yo at nakita mong may kausap na isang babae at isang lalake ang nanay mo. Ang babae ay medyo may edad na at napansin mo na buntis ito. Ang lalake ay medyo bata pa. Nang tinanong mo kung pang-ilan na n'ya ang pinagbubuntis n'ya, sinabi n'yang pangalawa na ito. Nag-comment ka ngayon sa lalaki ng, " Uy, magiging kuya ka na!". Sumagot naman ang lalaki ng, " Anak ko 'yan." Awkward moment.
Paano mong lulusutan ang awkward moment na 'to?
********************************************
Matapos ang nakaka-nose bleed na pagiisip ng sagot, mag-relax muna at maaliw sa video na sinend sa akin ng kapatid ko. Kukulet ng mga kids!
Tuesday, August 11, 2009
Gotta Get Get
H*yupness! Nae-LSS ako sa Voom Voom Fow na 'yan! Sheeeeezzz! Erase! Erase!
Anyway, 2 days ago, nagpaalam na ako sa boss ko na magve-vacation ako ng Disyembre. Pagpasok ko sa office n'ya, masayang masaya ko s'yang binati sabay:
Me: Sir, I'd like to file a leave on December. Can I?
Sir: No.
Sarap upakan! Waaahhhh! Anong gagawin ko? Nde pwede 'toh!
Me: Yeah?
Sir: You can not go.
Seryoso talaga s'ya...kaya with all the malungkot emotion I could plaster sa fez ko, lulugo lugo at dahan dahan akong humakbang palabas ng kwarto n'ya nang nakaharap pa rin sa kanya. Sayang kasi 'yung effort kong magmukhang nalugi kung hindi n'ya makikita eh. Pro bono pa naman ang acting ko.
Sir: Why December? Are you getting married?
Aray ko! Wala ngang jowa, papakasal pa! Nde ba n'ya ramdam na laging ok lang sa akin ang umuwi ng late galing sa work?
Me: Nope.
May pang-aasar talaga! At epektib kase hindi na talaga ako natutuwa.
Sir: Which dates?
Ayuuuunn!!!! Hahahahaha. Sa totoo lang, mahirap umakting ng malungkot ka kapag bigla kang nagkaroon ng pag-asa. Pero sa ngalan ng convince-ation, pinanindigan ko muna ang lungkot lungkutang fez.
Me: From the 3rd to the 20th...
Sir: No.
Sasapakin ko na talaga eh! Pero naalala ko, mas mahirap palang umakting ng galit na malungkot. Pinili ko na lang na maging malungkot lang. Time to negotiate.
Me: But I will be back before the closing starts.
Sir: We will be busy even before that.
Me: Ok, until the 13th then?
Sir: OK.
Did I hear an OK? Gusto ko na s'yang halikan nung time na 'yun!
Me: What about until the 15th?
Sir: Until the 13th. Don't negotiate anymore. Get out of my office.
Tapos, gusto ko na uli s'yang sapakin! Hahahaha.
Pero hindi na baleng maikling panahon lang. Ang importante, I'm going home in December. I'd be celebrating my birthday there! Yiheeee!!!
At para mailabas ko ang kasiyahan ko, nag-diet ako nung gabi at gumawa lang ng veggie salad at nag-stir fry ng fresh mushrooms.
Gotta get-get...gotta get-get...boom boom pow...gotta get-get. Hahahahha!
Thursday, August 6, 2009
Mader's Birthday
Me: Hello...
Mader: Marhaba! (pagbati 'yan sa Arabic. fluent nanay ko d'yan eh!)
Me: Heller! Ma, happy birthday! Happy birthday to 'ye! Happy birthday to 'ye! Happy birthday happy birthday! Happy birthday to 'ye! Ahihihihi. O, anong chizmis sa bahay? Sinong mga nand'yan?
Mader: Tenkyu! Hindi pa ngayon birthday ko anak. Bukas pa 'yun!
Toinks!
Me: Ahihihihi. Sorry naman! Bukas pa ba?
Mader: Oo naman!
Me: Ahehehehe. Ukei! Bukas na lang ako tatawag. Ahahahah! Award!
Birthday ng aking mader. Ang nagtaguyod sa amin lalo na nung wala na si pader.
Kamukha ko daw siya sabi ng mga tao. In fairness, namana ko sa kanya ang walang kapantay na katarayan! Ahahaha! Highlight yata ng buhay n'ya nung nakamayan n'ya si PGMA nung graduation namin. Dama ko ang pagiging feeling high and mighty n'ya nun. Sabi ko sa kanya n'un:
Me: Ma, 'wag kang ma-starstruck. Normalin mo lang.
Well, just like what an old Jewish proverb say, "God could not be everywhere, so he created mothers".
Dear Ma, I thank God for you.
:)