Back and Gone. Again.

I'm baaaaacccckkk! And I'd be gone again. Ang kumontra, walang pasalubong! Bwaha!

Sampung araw lang ang inilagi ko sa Dubai para magpasweldo at magsara ng libro. Magastos pero wala akong choice. Kaya kayo kapag nagkaanak kayo, pakunin n'yo ng Engineering para walang iniintinding monthend at yearend closing! Ang hassle!

Marami akong ise-share na pics sa inyo mula sa aking paglalakbay. Especially, sa Hongkong (*wink @ K.noizki). For the meantime, hayaan n'yo munang ma-miss n'yo ako ng konti pa. For sure, sa aking pagbabalik, bubulabugin ko na naman kayo! Har! :)

Bakit kaya hindi nakakasawang umuwi? :p

On Leave

...finally visited this place...i'm currently on leave and will reply to your messages as soon as i face civilization. bwah! :p

Dear God

Dear God,

We know how Thine trials can make us look at Thee a little differently sometimes - for more than often, we are not capable of understanding Thine will.

Dear God, for those times when we feel otherwise, please be patient to hold us tighter and love us even more...

Ka Ondoy

sabado
ang lakas ng ulan
ang tagal

nagpasya kaming maligo
sa rooftop ng room mate ko
masaya
tawanan
nagkukuhanan pa kami ng litrato
smile smile
stolen
nilamig na kami
nainip sa kakahintay ng pagtila
sumilong
nagbanlaw
masaya pa rin
tawanan ng tawanan
habang nagba-browse
ng mga litrato

pagkabihis,
bumaba kami sa ground floor
para sana maglunch

may surpresang bisita
hindi naman imbitado
hindi man lang kumatok
tumutuloy sa loob ng bahay
kahit sarado pa ang pinto

dominante

madumi

iniwan namin sya sa ground floor
binantaang hanggang dun lang

pag-akyat sa kwarto
pagbukas ng telebisyon

sya na naman

dominante

madumi

hindi lang pala sa amin
sa ibang bahay din
sa mga kabahayan
sa ibang lugar

malupit

*****************************

tenks to my gorgeous friend Luwi for allowing me to post this in my blog. you know that i've always been a fan.

at, sa lahat ng mga kababayan natin sa Pinas na nasalanta ng lupit ni Ondoy, magdasal lang po dahil palagi naman Siyang nakikinig.

Photo Ops Sub 3 - Dubai Metro

Si Henri Matisse ang isa sa mga proponent ng Fauvism - isang art movement na gumagamit ng intensely vivid colors sa mga paintings. The style generally features subjects in which forms are distorted. Sa art umikot ang subject kong Humanities noong first year college ako at isa ito sa mga tinutukan at inenjoy ko. Wala lang, na-ichika ko lang. Baka kase hindi mo alam ang Fauvism. :p

Moving on, and speaking of, hindi naman ako nagpatalo kay Dencio sa pag-experience ng bagong bago at wala pang galos at vandal na metro train ng Dubai. Malinis naman at taliwas sa mga kuru-kuro ng mga kakilala kong sumakay din, wala namang di-kanais nais na amoy. Unless, immune na ako, in which case eh hindi ko dapat ikatuwa. Poste!

Ang pangarap kong Train Shot - 'yung shot na nakahawak ka sa handle habang nakatayo. Ang cameraman ay pwedeng nasa labas ng coach o nasa loob din kasama ng subject. Pangarap number 52 - check! hihihihi. :)


Nakakatuwa lang na maraming mga pinoy kaming nakita at nakachikahan sa station. In fairness, maganda ang interior design at parang sa airport ang security. Puro pinay naman ang nasa ticketing booths na isang patunay sa pagkilala ng bansang UAE sa kakayahan nating mga Pinoy.

At, habang bumibili kami ng ticket, biglang may isang matabang bading na dumating with matching bowling bag na sukbit. Tawagin natin s'ya sa pangalang Digna.

(humahangos na nilapitan ni Digna si ate na nagaassist sa mga pasahero )

Digna: Ate, sa'n ang papuntang Japan?

Ate: Ha?

Sumagot naman ang friend kong si Mitz ( na makikitang kasama ko sa mga larawan )

Mitz: Bakla, punta kang Japan?

Digna: Oo. Sa'n ba ang pila ng Japan?

Tawa kami ng tawa kasi si Ate hindi n'ya naiintindihan ang mga pangyayari hanggang sa nakitawa na lang s'ya sa amin. Ansaya saya tuloy nung mga pinoy na nandun! Nakikitawa sa amin.

Photo Ops Sub 2

Halata bang tinatamad akong magpost? Babawi na lang ako sa mga susunod na araw. Inuna ko lang talaga muna ang lumabas at gumala dahil hinahanap na ng sistema ko ang pagrampa sa mall at tumingin ng pagkakagastusan. Pero ang totoo, sinusubukan ko lang naman ang sarili ko kung hindi ba ako bibigay sa tawag ng gastos. Tipid mode kasi ako. And what better way to test myself than to roam in a shopping mall, di ba?

Op cors, sinamantala ko na rin ang oportunidad para pumroject sa cam. Magandang paraan din siya para hindi mo maisip na pumunta ka sa mall para gumastos. Swear, effect talaga kasi wala talaga akong binili! :)

By the way, eto nga pala ang Dubai Festival City Mall. Ito ang pinakagusto kong mall sa Dubai kasi hindi sobrang laki. Plus, maganda ang lighting nila. Tamang malandi lang. Ayoko kase ng maliwanag na mall.

Photo Ops

Me, my bro and Jong in City Centre Mall last week. Napagdiskinitahan lang namin 'yung Hello Kitty store. :)