Si Henri Matisse ang isa sa mga proponent ng Fauvism - isang art movement na gumagamit ng intensely vivid colors sa mga paintings. The style generally features subjects in which forms are distorted. Sa art umikot ang subject kong Humanities noong first year college ako at isa ito sa mga tinutukan at inenjoy ko. Wala lang, na-ichika ko lang. Baka kase hindi mo alam ang Fauvism. :p
Moving on, and speaking of, hindi naman ako nagpatalo kay Dencio sa pag-experience ng bagong bago at wala pang galos at vandal na metro train ng Dubai. Malinis naman at taliwas sa mga kuru-kuro ng mga kakilala kong sumakay din, wala namang di-kanais nais na amoy. Unless, immune na ako, in which case eh hindi ko dapat ikatuwa. Poste!
Ang pangarap kong Train Shot - 'yung shot na nakahawak ka sa handle habang nakatayo. Ang cameraman ay pwedeng nasa labas ng coach o nasa loob din kasama ng subject. Pangarap number 52 - check! hihihihi. :)
Nakakatuwa lang na maraming mga pinoy kaming nakita at nakachikahan sa station. In fairness, maganda ang interior design at parang sa airport ang security. Puro pinay naman ang nasa ticketing booths na isang patunay sa pagkilala ng bansang UAE sa kakayahan nating mga Pinoy.
At, habang bumibili kami ng ticket, biglang may isang matabang bading na dumating with matching bowling bag na sukbit. Tawagin natin s'ya sa pangalang Digna.
(humahangos na nilapitan ni Digna si ate na nagaassist sa mga pasahero )
Digna: Ate, sa'n ang papuntang Japan?
Ate: Ha?
Sumagot naman ang friend kong si Mitz ( na makikitang kasama ko sa mga larawan )
Mitz: Bakla, punta kang Japan?
Digna: Oo. Sa'n ba ang pila ng Japan?
Tawa kami ng tawa kasi si Ate hindi n'ya naiintindihan ang mga pangyayari hanggang sa nakitawa na lang s'ya sa amin. Ansaya saya tuloy nung mga pinoy na nandun! Nakikitawa sa amin.
Posts
