Of Naruto and Mont Blanc

this happened 2 days ago. ngayon ko lang pi-nost. bakit kase masyadong manadya ang pagkakataon. pag hinahanap mo, laging wala. pag inumpisahan mo nang iwasan, lagi mo namang nakikita. hay naku!

im giving up...

i woke up a little late today. so, normal routine - toothbrush, shower, dress up, super ayos sa sarili na kulang na lang eh daigin ang kinang ng ginto...then, im off to work. as always, damang dama ko ang paglalakad sa kalye wearing my uber fab mont blanc shades. of course, pag ganito na kaganda ang lola nyo, I can't help it if people keeps staring at me. ganun kabongga na kahit ako eh napapatingin sa sarili ko...echos!

nung malapit na ako sa entrance ng galleria entrance, parang may nagbabadyang exena with Naruto. Actually, nakita ko na cia mejo malayo pa lang. Eh di ba nga, may I decide na ako na i-foforget ko na cia. So, un! Naisip ko na lang na mag-detour at dumaan ng Galleria entrance instead na sa employee entrance para nde kami magkasalubong. So, ok na. Plantsado na ang plano ko. Tamang tama naman na dumaan ang staff bus bago ako tumawid, so alangan namang banggain ko, davah! Nde ko kaya yon lalo na pag nde ko dala ang batong buhay, choz!

Eto ka ngayon. Dahil mejo nagmabagal na magpaandar yung bus ( na feeling yata eh love bus ang eksena ) , na-sight ako ng lolo mo! Nde ko alam kung nakita na nya ako bago pa yon at di ko rin alam kung nahalata nya na umiwas ako. Pero, pagkaraan ng bus, super tawid ako with matching pagmamadali on the side para kunwari im in a rush, rush at hindi pwedeng istorbohin! Nang biglang...


Naruto: Marvin! ( with echo from the yungib )

Marvin: ( nilingon pero silence of the lamb lang )

Naruto: Wait! ( potah! wait? wait for what? for you? im tired! im sooooo tired of waiting...i need to hide! )

Marvin:(pointing sa wrist to allude time ) what? im late! ( eh nakalapit na cia noh! so, san pa ko tatakbo? )

Naruto: Just a second...Can I ask you something?

Marvin:( Eh di ask! ) What? Im running late... ( asus! si baklah! umiiral na naman...)

Naruto: Regarding this breakfast adjustment...do I need to get a signature?

Marvin: ( Hala! Eh pauwi ka na kaya noh? Kung kailangan mo man ng signature dun, di ka rin naman babalik para magpa-sign lang noh! Dapat ka na yatang arestuhin sa sobrang pagpapa-cute mo! ) Ha? What breakfast adjustment? ( Expect pa nya na gumagana na agad ang battery ko! Eh di pa nga ako nag-be-breakfast nun! )

Naruto: The breakfast adjustment...you know...when the guest disputes the charge...do we need the manager's signature on the adjustment...? ( Basta, parang ganito yung tanong nya...)

Marvin: ( Feeling lost in transalation na talaga ako...) Ha? What breakfast adjustment? I don't understand... ( I need an interpreter! Echos!)

Naruto:You know, when a guest checks out...blah...blah...blah ( and super bonggang explanation talaga ang lolo mo with matching hand movements na parang sa Kapwa Ko, Mahal Ko... )

Marvin:( This time, gusto ko na ciang sakalin kasi nde ko naiintindihan ang tanong nya! Parang naramdaman ko na nde lang nya gustong pahirapan ang puso ko, gusto pa nyang magdugo ang utak ko to the hemorrhage level! ) Ah, eh, I don't know eh... ( ayun! di lumabas din! )

Naruto: ( siguro, nahalata na nya na tumira ako ng katol the previous night, so...) Ah, it's ok. Don't worry. Ok im going... ( sabay ikmile.. )

Marvin: ( Anak nang...Puuuliiiisssss! Arestuhin ang Hapon na itu! Ngayon na! Baka marami pa tung mabiktima sa pag-papa-cute nya! ) Ok! Bye!

Naruto: Ok!

...and about face na akech! Nde ko yata kinaya yung eksenang yun. Salamat sa Mont Blanc shades at mejo naitago ko ang aking damdamin. Kungdi, baka nakita na nya ang dugong dumaloy mula sa mga mata kech, charoz! Teka, wehanonamanngayon! Kahit kausapin nya ko, eh nakapag-decide naman na ko na i-forget na cia davah? Hmp! Subukan nya kong kausapin ulet...